5 najczęściej występujących chorób oczu – przyczyny, objawy, leczenie

Choroby oczu dotykają coraz więcej osób na świecie. Niestety często w początkowych fazach są ignorowane lub pozostają niezauważone. Powodują ból, błyski, zamglenia, zaburzenia lub zmniejszanie się pola widzenia, a nieleczone często pogłębiają się i prowadzą do całkowitej utraty wzroku. Mogą dotyczyć elementu budowy oka, nerwu wzrokowego lub być objawem innych chorób ogólnoustrojowych. Dowiedz się, jakie są najczęściej występujące choroby narządu wzroku.

Zapalenie rogówki, twardówki, tęczówki

Zapalenie to stan zapalny umiejscowiony na rogówce, twardówce (ściance gałki ocznej) lub tęczówce. U większości chorych borykających się z zapaleniami twardówki, nie stwierdza się konkretnej przyczyny. Przeważnie występują one w stanach obniżonej odporności lub na skutek chorób autoimmunologicznych i ogólnoustrojowych. Nie bez znaczenia pozostają także czynniki zewnętrzne np. środki chemiczne. 

W przypadku zapaleń rogówki przyczyną często są drobnoustroje chorobotwórcze – choroby oczu bakteryjne, grzybicze, pierwotniakowe lub wirusowe. Tego rodzaju zapalenia mogą być zaraźliwe. Podłoża zapaleń tęczówki są najbardziej zróżnicowane. Należą do nich między innymi przyczyny alergiczne, urazowe, czy chorobowe. 

Do objawów zapaleń oka należy ból, często niezlokalizowany w jego okolicy i promieniujący. Oprócz tego gałka oczna, szczególnie w przypadku zapalenia twardówki, może być zaczerwieniona lub przyjmować niebieskie, albo zielonkawe zabarwienie. Wśród innych objawów zapaleń można wyróżnić uczucie ciała obcego w oku, zaczerwienienie, wydzielinę, łzawienie, pęcherzyki w okolicy oka, światłowstręt, wytrzeszcz i obniżenie ostrości widzenia. 

Odpowiednie leczenie dobiera okulista, po wykryciu przyczyn i rodzaju zapalenia. Najczęściej stosuje się jednak leki podawane na oko lub doustnie. Ignorowane zapalenia mogą prowadzić do owrzodzeń, perforacji i zmętnień. Niestety nawet leczone mają często tendencję do nawracania.

Odwarstwienie siatkówki

Odwarstwienie siatkówki jest jednym z najgroźniejszych problemów, ponieważ może powodować całkowitą utratę wzroku. Każdorazowe podejrzenie odwarstwienia, należy natychmiast konsultować z lekarzem okulistą. Do czasu konsultacji nie należy podejmować wysiłku fizycznego oraz wykonywać gwałtownych ruchów głową, ani gałką oczną. 

Odwarstwienie siatkówki polega na oddzielaniu się siatkówki od struktury oka. Objawia się najczęściej mętami w oku, przebłyskami, zamgleniem i stopniowym zmniejszaniem pola widzenia. Nie zawsze daje jednak takie objawy. Czasami rozwija się powoli, nie dając początkowo wyraźnych sygnałów o rozwoju choroby. Wśród czynników ryzyka powodujących odwarstwienia siatkówki wymienia się głównie wiek, ale również urazy, choroby zwyrodnieniowe siatkówki, zespoły wysiękowe i zapalenia siatkówki. Jeśli choroba występuje u kogoś z rodziny, warto regularnie odbywać wizyty kontrolne u okulisty. 

Odwarstwienie można leczyć laserowo lub operacyjnie. Na przebieg leczenia duży wpływ ma czas interwencji od pierwszych objawów. Podjęcie szybkich działań, umożliwia zachowanie widzenia.

Zwyrodnienie plamki żółtej

Zwyrodnienie plamki żółtej dotyczy centralnej części siatkówki, która odpowiada za równe i wyraźne widzenie. Dzięki niej widziany obraz postrzegamy bez zniekształceń. Zwyrodnienie plamki żółtej pojawia się najczęściej wraz z wiekiem, a wśród jego objawów można wymienić: pogorszenie widzenia, zniekształcenia linii prostych, dyskomfort przy czytaniu i pisaniu oraz w przypadkowych momentach, a także mroczek centralny. Czynnikami ryzyka zwyrodnienia jest palenie papierosów, cukrzyca, nadciśnienie i otyłość. 

Wyróżnia się postać suchą i wysiękową zwyrodnienia plamki żółtej, leczenie AMD uzależnione jest od postaci choroby. Postać sucha rozwija się stosunkowo powoli i łagodnie. Stanowi ona zdecydowaną większość przypadków. Niestety występuje również postać wysiękowa, która nawet w ciągu kilku dni może prowadzić do znacznej utraty widzenia. Leczy się je za pomocą iniekcji środka zatrzymującego rozwój choroby do wnętrza oka. Środki stosowane w leczeniu zwyrodnienia plamki żółtej, wykazują się dobrą skutecznością. Stosuje się je w znieczuleniu miejscowym, zatem nie wywołują dolegliwości bólowych u pacjentów. Dzięki nim osoby chore mogą zachować wzrok lub polepszyć widzenie, utracone w wyniku choroby.

Jaskra

Jaskra również jest bardzo poważną chorobą narządu wzroku, ponieważ z czasem prowadzi do całkowitej jego utraty. W początkowym stadium rozpoznajemy ją po stopniowym pogorszeniu widzenia, dostrzeganiu świetlistych obręczy wokół źródeł światła i zawężeniu pola widzenia. 

W przypadku ostrego przebiegu choroby dochodzi także ból, nudności, wymioty i zaczerwienienie oka. Jaskra często początkowo nie daje żadnych objawów, rozwija się powoli i stopniowo. Pacjenci często nie dostrzegają pierwszych symptomów, a do lekarza zgłaszają się dopiero przy znacznej utracie wzroku. Zmian zanikowych wywołanych przez chorobę nie da się odwrócić. Jaskrę leczy się farmakologicznie, z pomocą kropli do oczu, laserowo lub operacyjnie. Chociaż nie pozbędziemy się uszkodzeń, do których już doszło, można przez długi czas zatrzymywać rozwój choroby. Istnieją dwa typy jaskry i to od diagnozy, zależy dobór leczenia przez lekarza. 

Wśród czynników ryzyka jaskry wyróżnia się między innymi wiek, predyspozycje genetyczne, krótkowzroczność, zbyt wysoki poziom ciśnienia w oku i zaburzenia gospodarki tłuszczowej organizmu.

Zaćma

Zaćma stanowi przyczynę prawie połowy przypadków całkowitej utraty wzroku na świecie. Polega na zmętnieniu soczewki oka. Soczewka stopniowo staje się coraz mniej przejrzysta, a Pacjent wraz z upływem czasu traci zdolność widzenia. Zaćma może być wrodzona lub nabyta, podobnie jak większość chorób oczu. 

Zaćma wrodzona charakteryzuje się białą źrenicą i uciskaniem przez to gałek ocznych. Najczęściej mamy jednak do czynienia z postacią nabytą, która pojawia się po 50. roku życia. Wśród czynników ryzyka, oprócz wieku można wymienić cukrzycę, zaburzenia metaboliczne, krótkowzroczność, urazy i stany zapalne oczu, a także przyjmowanie niektórych leków zbyt długo. Pierwszymi jej objawami jest najczęściej obniżenie ostrości widzenia, zarówno z bliska, jak i z daleka. Tych zmian nie da się skorygować za pomocą okularów. Pacjenci często skarżą się również na podwójne widzenie, przymglenie lub oślepiające światło. Pojawiają się także zaburzenia związane z prawidłową oceną odległości. Zaćmę podobnie jak jaskrę leczy się odpowiednio dobranymi kroplami do oczu lub za pomocą leczenia operacyjnego.